30 paź 2021

Opis Introwertyka

Introwertyzm to cecha osobowości, przez niektórych mylnie uważana za typ temperamentu. Osoba introwertyczna charakteryzuje się przede wszystkim tym, że energię czerpie ze swojego wnętrza, a nie środowiska.



Introwertyk to postać bardziej wycofana, która w kontaktach z innymi jest skryta, wszelkie interakcje towarzyskie są dla niej wyczerpujące. Kiedy introwertyk wchodzi w kontakty z innymi – wybiera mniejsze kręgi znajomych, oddaje się rozmyślaniom, a także woli słuchać, niż aktywnie udzielać się w dyskusji. Przyjemnością dla niego może być głęboka dyskusja i długie debatowanie nad różnymi kwestiami. Dla introwertyka ważniejszy jest jego świat wewnętrzny, niż ten go otaczający. Z tego powodu introwertycy będą bardziej skupieni na wyobraźni, fantazji. Introwertyk nie poszukuje mocnych wrażeń, nie potrzebuje adrenaliny i ciągłej stymulacji bodźcami. Jeżeli chodzi o działanie – jest rozważny, dużo czasu poświęca na analizę zadania, przy tym jest bardzo skoncentrowany . Introwertyk efektywnie pracuje w dobrze zorganizowanym środowisku, ciszy i w znanym sobie otoczeniu.

Skrajny introwertyk będzie nawet preferował przebywanie i pracę w całkowitym odosobnieniu. Na ogół osoba introwertyczna nie dzieli się chętnie swoimi myślami, swoim zdaniem, a zdarza się nawet tak, że nie podejmuje danego tematu, ponieważ uważa go za bezsporny i niewątpliwy.

Podkreślić należy jednak, że nie każdy introwertyk spełnia wszystkie wymienione cechy. Oczywiście, mogą znaleźć się introwertycy, którzy będą lubić szybką jazdę na łyżwach, czy inne sporty. Nie każdy introwertyk jest czytającym codziennie literaturę domatorem. Podobnie będzie także w przypadku innych typów osobowości. Nie każdy człowiek będzie wpisywał się idealnie w przedstawione w literaturze określenia, podtrzymywane stereotypy. Często nawet bywa tak, że jeden człowiek może łączyć w sobie kilka przeciwstawnych cech osobowości. Niektórzy autorzy uważają, że każdy posiada w sobie cechy zarówno introwertyka, jak i ekstrawertyka.

Stereotypy



Powszechnie uważa się, że introwertyk to osoba izolująca się od społeczeństwa – aspołeczna, a wręcz antyspołeczna. Jest to oczywiście mylne i krzywdzące stwierdzenie. Osoba introwertyczna woli po prostu bardziej kameralne środowisko, preferuje kontakty z osobami, które już zna i którym ufa. Nie oznacza to, że stroni od ludzi i unika wszelkich relacji – po prostu nawiązuje kontakty w sposób dla siebie charakterystyczny. Osoba w pełni sił psychicznych, będąca introwertykiem – nie ma lęku przed kontaktami interpersonalnymi, po prostu nie garnie się do nich, ale też nie odczuwa lęku przed nimi. Funkcjonuje wiele – niekoniecznie prawdziwych – stwierdzeń, które mogą budować negatywny obraz introwertyka. Na ogół uważa się, że poprzez milczenie ludzie wyrażają swój ból i cierpienie. W wielu przypadkach zapewne tak – natomiast jeśli chodzi o introwertyków – nie zawsze. Introwertycy to po prostu osoby bardziej wyciszone. Uważa się, że szczęście wyrażane jest tylko i wyłącznie poprzez pobudzenie, duże emocje, ogromny entuzjazm. Podczas, gdy u introwertyków źródłem szczęścia może być spokój, zrównoważenie, pogoda ducha. Uważani są przez to za pesymistów, niewytrwałych w działaniach oraz bojących się nowych zadań.

Inne błędne stwierdzenia o introwertykach:



1. nielubiący rozmawiać dziwacy,
2. nieuprzejmi,
3. nieśmiali, nie lubiący ludzi,
4. nie posiadają poczucia humoru, nie potrafią się bawić,
5. zawsze trzymają się z boku grupy, są nudziarzami,
6. zamknięci w sobie.

Zalety bycia introwertykiem:



1. spokój wewnętrzny
2. wyciszenie, które pozwala rozwinąć skrzydła kreatywności i wrażliwości,
3. interesujące życie wewnętrzne,
4. rozwinięte zdolności analizy, poprzez szczegółowo prowadzone obserwacje,
5. eliminacja pochopnych decyzji,
6. pełna koncentracja i skupienie na powierzonych zadaniach,
7. bycie uważnym słuchaczem.

Wady bycia introwertykiem:



1. poczucie osamotnienia w większej grupie ludzi,
2. poczucie, że wiele osób próbuje naruszyć strefę prywatności,*
3. introwertycy uważani są na ogół za osoby wstydliwe, mimo że nie zawsze jest to prawdą,
4. brak stanowczości w przedstawianiu opinii.

Introwertyk, a ekstrawertyk



Bezpośrednimi kontr cechami do introwertyka, charakteryzuje się ekstrawertyk.

Introwertyk:



1. skupienie na świecie wewnętrznym,
2. zainteresowanie stanem własnego organizmu,
3. cichy,
4. wycofany,
5. spokojny, zrównoważony,
6. podchodzący do życia z rezerwą,
7. czerpie energię ze spokoju,
8. refleksyjny,
9. skupia się raczej na jednym zadaniu, nie robi kilku rzeczy na raz.

Ekstrawertyk:



1. zainteresowanie światem zewnętrznym,
2. raczej nie zwraca uwagi na własny organizm, chyba że zaczyna coś mu dolegać,
3. energiczny,
4. dominujący, skory do przejmowania przywództwa,
5. lubiący towarzystwo,
6. mający dużo do powiedzenia,
7. pozytywnie nastawiony – entuzjastyczny,
8. czerpiący energię z kontaktów towarzyskich – od innych ludzi,
9. otwarty,
10. łatwo i szybko nawiązuje znajomości,
11. potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji, lubiący wyzwania,
12. lubi wyrażać swoje emocje i robi to w sposób żywiołowy.

Opis Ekstrawertyk

 Ekstrawertyk to człowiek, którego cechą charakterystyczną jest pozytywne ukierunkowanie w stronę subiektywnego zainteresowania podmiotem. Ma on bezpośredni i otwarty stosunek do otaczającego go świata. Dotyczy to również jego ocen i zamiarów.


Ekstrawertyk ma skłonności do zawierania dużej ilości powierzchownych kontaktów i związków. Jest otwarty, przyjazny, chętnie i szybko nawiązuje znajomości, potrafi zaistnieć w każdej nowej sytuacji i bez wahania decyduje się na nowe wyzwania, nie dbając o problemy, które mogą z tego wyniknąć. Ekstrawertyk jest towarzyski, żywy, impulsywny, lubi zmiany i innowacje, jest beztroski i odznacza się ekspresją emocjonalną.

Ekstrawertyk to osoba, której zachowanie nacechowane jest pozytywnym zainteresowaniem światem zewnętrznym (bardziej niż własnymi przeżyciami), o aktywności skierowanej na otoczenie, prospołeczna, łatwo nawiązująca kontakty, z ogólną zaradnością i orientacją w realiach rzeczywistości. Ekstrawertycy to ludzie, którzy reagują szybko i wyraźnie. Dają odpowiedzi, zanim nad nimi pomyślą. Trudno im się skoncentrować na słuchaniu. Robią dużo szumu i zamieszania wokół siebie i dobrze się czują w takiej atmosferze. Ekstrawertyka charakteryzuje pozytywny stosunek do świata.

Najważniejsze cechy ekstrawertyka to:


1. zainteresowanie światem zewnętrznym,
2. raczej nie zwraca uwagi na własny organizm, chyba że zaczyna coś mu dolegać,
3. energiczny,
4. dominujący, skory do przejmowania przywództwa,
5. lubiący towarzystwo,
6. mający dużo do powiedzenia,
7. pozytywnie nastawiony – entuzjastyczny,
8. czerpiący energię z kontaktów towarzyskich – od innych ludzi,
9. otwarty,
10. łatwo i szybko nawiązuje znajomości,
11. potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji, lubiący wyzwania,
12. lubi wyrażać swoje emocje i robi to w sposób żywiołowy.

Zalety bycia ekstrawertykiem:

1. otwarty na nowe znajomości
2. posiada duże grono przyjaciół
4. ma podzielną uwagę
5. jest towarzyski
6. chętny do pracy w grupie
7. dobrze odnajduje się w wystąpieniach publicznych

Wady bycia ekstrawertykiem

1. najpierw mówi potem myśli
2. jest podatny na sugestie znajomych
3. brak asertywności
4. ma tendencję do przerywania drugiej osobie w trakcie rozmowy
5. potrzebuje być w centrum uwagi
6. jest złym słuchaczem
7. polega na opinii innych

Ekstrawertyk a introwertyk


Przeciwieństwem ekstrawertyka jest Introwertyk.